Gisteren de hele middag in de stad geweest. Eerst ‘s ochtends vroeg opgestaan (10 uur) en wit beddegoed en handdoek enzo gewassen (moest ‘s avonds weer droog zijn namelijk) en vervolgens wat gegeten. Daarna de half een bus naar het centrum genomen en door Humberstone Gate en High Street gewandeld. Nog een kadootje voor mama en Eva gekocht en uiteindelijk, aan het eind van High Street, doorgelopen en naar Jewry Wall museum geweest.
Daarna, met een omweggetje, de weg naar de Castle Gardens gevonden en daar rondgewandeld en veel foto’s gemaakt. Het was er, ondanks het feit dat het nog winter was, erg mooi met rotspartijen en veel struiken en krokussen.
Hierna langs de rivier teruggelopen en zwanen op de foto (en film) gezet.
Uiteindelijk weer door High Street en Humberstone Gate teruggelopen naar de bushalte en daar 20 minuten op de bus gewacht omdat de vorige net weg was. Uiteindelijk was ik rond half 5 weer hier.
‘s Avonds geluierd (want moe), beetje krant gelezen en gehangen; niet meer, zoals ik had gepland, op internet geweest om een postje op het blog te maken etc…
Vandaag (foto’s aan eind) was het Landscape Archaeology field trip tijd. Om half 9 opgestaan want moest om om half 10 op Uni zijn. Dit lukte ruim op tijd, was er om kwart over ofzo. Uiteindelijk om half 10 vertrokken met z’n negenen. De rit naar Beacons Hill duurde ongeveer 20, 25 minuten en vervolgens was het tijd voor de klim omhoog, met alle spullen… Eenmaal hier duurde het niet lang meer voordat ook John en Mark kwamen (eigen vervoer) en konden we echt beginnen. Groepjes waren al eerder gemaakt, John, Mark & ik geophysics en de rest allemaal lumps & bumps. Bij het groepjes maken was ik de enige die geophysics wilde doen maar dat kon natuurlijk niet dus toen kwamen John, Mark, Sue, Caroline en een andere vrouw erbij. Maar zij, Sue en Caroline konden vandaag niet komen en moeten ipv dit onderzoek doen in de SMR (Site & Monument Record). De andere 6 vormden twee groepen, een die total station ging doen en de andere die een hachure plan gingen maken en aanverwante zaken. Na het bevestigen van de groepjes was het tijd om uit te zoeken waar we onderzoek wilden doen en een site was snel gevonden, een stuk op de zijkant van de heuvel.
Voor ons geophysici was er eerst maar eens het uitzetten van een grid, vier vakken van 20×20. Een goed passend grid uitleggen op vlakke grond is niet altijd even simpel, maar een passend grid uitleggen op een heuvelkant is helemaal een uitdaging. Uiteindelijk een baseline uitgelegd waarna we de eerste twee gridvakken aan de onderkant konden doen. Ik denk dat we hier uiteindelijk wel een half uur mee bezig zijn geweest.
Hierna was het tijd voor het eerste echte geophysics werk. John & ik begonnen met resistivity meten in het eerste grid (ik meten en John de kabel vasthouden) en aan het einde van het eerste grid ongeveer draaiden we dit om. In de tussentijd deed Jeremy de magnetometry omdat John & Mark niet gedemagnetiseerd konden worden en ik bezig was. Mark assisteerde hem daarbij met het verleggen van de lijn elke twee banen.
Na de eerste twee grids was het tijd voor lunchpauze en daarna verder met het uitzetten van de laatste twee gridvakken aan de bovenkant van de baseline. Hier begonnen we met resisitivity in Grid 3 terwijl Jeremy weer de magenotmetry deed. Hierna was het eindelijk mijn beurt en nadat ik mijn spijkerbroek uit had en alleen mijn sportbroek aan had, mijn schoenen had verwisseld voor Jeremy’s wellies (aka rubber laarzen; het meegebrachte extra paar was maat 39 dus te klein) en mijn jas voor zijn jumper was ik er klaar voor. Na een korte uitleg een een testbaan was het tijd voor het echte werk. Grid 4 was, van alle grids, degene die het moeilijkst begaanbaar was met veel prikkende struikerij erop… Dit resulteerde er dan ook in dat ik halverwege een keer viel. Gelukkig mankeerde zowel ik als de machine niks (ik alleen een splinter in m’n duim die er zo weer uit wou en wat schrammen op mijn been zoals ik later zag). Hierna wel even de machine testen om te zien of hij inderdaad niks markeerde wat gelukkig zo was (magnetometers zijn erg duur). Na alle twintig banen van het grid te hebben gelopen; banen van 20 meter lang en 1 meter breed die ik elk twee keer heb moeten lopen omdat de magnetometer in dezelfde relatieve richting moet meten (dus meten als je naar beneden loopt en dan weer terug naar boven om de volgende baan weer vanboven naar beneden te meten; dit hoeft voor resistivity dus niet…), eindelijk klaar met het grid. Al met al een ongeveer een kilometer gelopen met de magnetometer. Hierna John en Mark geassisteerd met de laatste loodjes (2/3 ongeveer) van Grid 4 waarbij Mark het apparaat vasthad en John de kabel en ik, samen met John, elke twee banen de lijn verplaatste.
Nadat we klaar waren met Grid 4 was het ook zo’n beetje vier uur en tijd om te stoppen. Dus alle appratuur weer naar beneden sjouwen en hup in het busje en terug naar Leicester. Omdat we langs Welford Road weer terug gingen maar aan Mark gevraag om me er bij Freemen’s Common uit te zetten dus ik hoefde niet ver te lopen om weer in m’n kamer te komen, gelukkig.
Eenmaal binnen me omgekleed en mijn schrammen verzorgd die erger waren dan ik dacht, niet zozeer in ernstigheid maar in hoeveelheid, mijn benen zitten er helemaal onder. Hierna eten opgewarmd en gegeten waarna ik mijn camera heb leeggehaald.
‘s ik!
Het uitzicht.
Resistivity, uitgevoerd door Mar en geassisteerd door (en halve) John.
